บังเหียน (มุทราศาสตร์)
บังเหียน (มุทราศาสตร์)

บังเหียน (มุทราศาสตร์)

บทความนี้ใช้ภาษาที่เป็นศัพท์เฉพาะทางที่ความหมายส่วนใหญ่ต่างจากพจนานุกรมโดยทั่วไป จึงกรุณาอย่าลบภาษาอังกฤษที่ปรากฏออกแม้ว่าจะมีบทความที่เป็นภาษาไทย ทั้งนี้เพื่อช่วยในการอ่านบทความที่มีศัพท์ที่ว่านี้ หรือแปลบทความอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องบังเหียน (อังกฤษ: Label) ในมุทราศาสตร์ “บังเหียน” คือเครื่องหมายที่มีลักษณะคล้ายบังเหียนม้าที่มีพู่ ที่ใช้เป็นเครื่องหมายที่ใช้เป็นเครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์ (Brisures) เช่นในอังกฤษเครื่องหมายบังเหียนสามพู่ใช้บนตราอาร์มของลูกชายคนโต เครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์เป็นเครื่องหมายที่แสดงความแตกต่างของตราอาร์มเพื่อทำให้ตราเป็นตราที่เป็นเอกลักษณ์ต่างจากตราอื่นๆ เช่นลูกชายคนโตจะใช้บังเหียนบน “ตราเอก” ของประมุขผู้ถือตรา (armiger) ระหว่างที่ผู้ถือตรายังมีชีวิตอยู่ ลูกชายคนที่สองจะใช้พระจันทร์เสี้ยว ลูกชายคนที่สามใช้ดาวห้าแฉก และอื่นๆ เป็นต้นจำนวนพู่บางครั้งก็ไม่มีความหมายแต่อย่างใดแต่บางครั้งก็จะมี เช่นพู่สามพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นบิดายังมีชีวิตอยู่ ถ้าห้าพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นปู่ยังมีชีวิตอยู่ และเจ็ดพู่ก็เมื่อทวดยังมีชีวิตอยู่